Kinderfeesten in de praktijk: Mickey-pannenkoeken, Marshmallows roosteren, Simpel maar doeltreffend, Tips allerlei, Eigen feestje, Een nachtmerrie, Haaibaai, Alleen voor echte vrienden


Niets is leerzamer dan uw eigen ervaringen. Op de tweede plaats komen de ervaringen van een ander. Op deze pagina verzamelen we bloopers, succesverhalen en al het andere dat het publiceren waard is. Uw verhalen horen we daarom graag!

Mickey-pannenkoeken

Griet: “Voor een Mickey-feest kan je echte Mickey-pannekoeken bakken. Schep in een grote pan een grotere schep deeg in het midden (hoofd) en twee kleinere schepjes van boven aan 2 zijden (oren). Niet moeilijk, en helemaal in de sfeer.”

Marshmallows roosteren

Marion: “Doe in een pan een aantal waxinelichtjes en prik de marshmallows op een satéprikker. Het voordeel van de lichtjes is dat het smelten erg goed gaat, de marshmallows niet snel verbranden en het is veiliger dan met een echt vuurtje. Als je houtblokken om de pan stapelt, lijkt het net echt.”

Simpel maar doeltreffend

Mariëtte: “Onze kinderen zijn in oktober jarig. Hun feestje vieren we zoveel mogelijk thuis/in de tuin. Beide kinderen (9 en 6 jaar) vinden het altijd prachtige feesten. Ook de gasten die gewend zijn naar allerlei zwembaden, bioscopen, enz. te gaan vinden de spelletjes thuis prachtig.

Van tevoren maak ik een goed programma. Mijn man en de buurman halen de kinderen altijd direct na schooltijd om twaalf uur. De hele groep zit op de vloer (bij gebrek aan genoeg tafels en stoelen) en met z’n allen eten we patat, (zelfgebakken) knakworstjes en zelfgemaakte appelmoes. Daarna gaan we de pakjes uitpakken. Zodat iedereen er aandacht voor heeft. Dan draaien we een vooraf gemaakt programma af. We doen spelletjes koek happen, met blinddoek voor verschillende dingen proeven: zuur/bitter/zoet, enz. en maken een knutseltje, bijv. het beschilderen van een waxinelichthoudertje. Daarna weer een paar spelletjes en tot slot disco/housen.”

Tips allerlei

Karin: Vraag een bevriend ouder kind (of kinderen), een tiener bijvoorbeeld, om mee te helpen. Voor de feestgangers erg leuk, want ze staan toch ‘dicht bij’ en ook voor jezelf onmisbaar bij knutselen en andere klusjes. Laat ze zich bijvoorbeeld verkleden in het thema van het feest.

Durf creatief te zijn, ook met de spelletjes. Van een stoelendans kun je een hoedendans maken, eieren zoeken kan beertjes zoeken worden (bij een berenfeestje) et cetera.”

Eigen feestje

Annebelle: “Ik heb nu een aantal kinderfeestjes achter de rug en allemaal nog thuis. Wat me het meest is opgevallen, is dat vrij spelen bij de kleuters nog het meest geliefd is. Vorig jaar had ik een sprookjesthema, maar van alle spelletjes is maar weinig gekomen. Daar zijn ze vaak nog niet aan toe. Kinderen zijn zeer creatief en verzinnen hun eigen feestje wel. Altijd leuk zijn verkleedkleren en schmink, verrassingsdozen met frites. Gebruik altijd plastic bekers en geef niet te veel chips enzo, want daar hebben ze geen tijd voor.”

Een nachtmerrie

Petra: “Een rampverhaal. Toen onze tweeling zes jaar werd, gaven ze nog een gezamenlijk feestje. Het begon leuk: lopen uit school, cadeautjes uitpakken en limonade met taart (wat de meesten niet opaten of niet lustten). Tot zover ging het nog wel goed. Toen kwam volgens mij het leukste gedeelte: de speurtocht met spelletjes door de wijk!

In de stromende regen
Ik had ‘s morgens om half zeven (in de regen) lintjes lopen strikken aan lantarenpalen en hekjes en dergelijke. De lintjes hingen er nog, dus dat ging goed. Maar de kinderen luisterden voor geen meter, gingen allemaal lopen rennen en het ergste was nog dat het plensde van de regen! De speurtocht viel dus letterlijk in het water. Verder vonden ze de (volgens mij hele leuke) spelletjes niet leuk. Ik kreeg van die irritante opmerkingen van 6- en 7-jarigen in de trant van: “Stomme spelletjes zeg!” Nou vraag ik je!

Voor een gesloten deur
Maar het rampverhaal is nog niet ten einde… Ik had een week van tevoren met de speeltuinvereniging afgesproken dat we in de speeltuin, in het ‘praathuis’ zouden eten. De snackbar om de hoek zou patatjes brengen. De avond van tevoren had ik het praathuis versierd met een plastic tafelkleed, slingers en ballonnen. Het zag er echt onwijs gezellig uit. Maar, grote schrik: na de speurtocht aangekomen bij de speeltuin, bleek die GESLOTEN te zijn! En dat op woensdagmiddag! Stond ik daar met tien kinderen in de regen voor een gesloten hek! Echt, het huilen stond me nader dan het lachen…

Zonder stroom
Toen maar naar de snackbar gelopen en daar patatjes gegeten, dat vonden ze allemaal leuk en gezellig. Daarna naar huis, waar ik ze maar gewoon vrij heb laten spelen. En als klap op de vuurpijl: een storing in mijn stoppenkast. Dus mijn hele huis was zonder stroom en in de hal stond een monteur mijn meterkast te repareren, terwijl tien luidruchtige kinderen bezit namen van mijn hele huis…

Nooit meer
Echt, toen het ‘feest’ afgelopen was, ben ik op de bank gezakt en kon geen boe of ba meer zeggen… Sindsdien doen we het dus altijd buitenshuis. Voor mij geen horror-feestjes meer in mijn huis.”

Haaibaai

Marieke: “Voor zijn 5e verjaardag mocht onze zoon (uiteraard) zelf vriendjes uitzoeken voor zijn feestje. Er moest en zou een meisje komen dat nog nooit bij ons had gespeeld. Zij was al zes en reuze interessant…Vanaf het moment dat zij er was, probeerde ze de boel te regisseren. Het was werkelijk een enorme haaibaai. Na de verjaardag van onze zoon was madam weer uit beeld, want zij richtte haar pijlen op de volgende van de kalender uit de klas. Dit jaar mag onze zoon nog steeds zijn eigen vriendjes uitzoeken, maar ik hou er zelf wel een grote stem in.”

Alleen voor echte vrienden

Gerry: “De jarige job werd 11 jaar en was al 2 weken bezig met het versieren van de kelder. Hij mocht 6 vriendjes uitnodigen om te komen slapen. Om half zeven kwamen ze aan met hun slaapspullen, oude kleren en zwemspullen. Eerst gingen we tot 10.00 uur zwemmen. Daarna hielden we een speurtocht in het donker met zaklampen. Met de hele groep moesten ze steeds op zoek naar de volgende brief waar weer een aanwijzing stond. De laatste brief kregen ze thuis, waarna ze met mij naar het bos moesten (vlak bij ons huis ligt een klein bos). Ze moesten hun zaklampen inleveren en een touw volgen dat we door het bos hadden gespannen. Reuze spannend, maar ook wel heel leuk.

Halverwege kregen ze hun zaklampen weer terug en moesten ze letters gaan zoeken. Deze vormden het woord ‘welterusten’. Weer thuis gingen ze dansen. Het was ondertussen al laat en we vonden dat het tijd werd om te gaan slapen. Dus niet echt!! Maar dat hoort erbij. Ze hebben die nacht weinig geslapen, maar de sfeer was en bleef goed. Dat kwam ook door het kleine aantal kinderen. Ik heb al vaker gemerkt dat het heel goed werkt als ze alleen hun echte vriendjes uitnodigen om feest te vieren.”

Vanharte

Vanharte is de grootste en meest bekende feestsite van Nederland. Bij ons vind je informatie over alle bekende en minder bekende feestdagen en feesten.

Recente artikelen