Niets is zo leerzaam als de praktijk, en VanHarte vindt dat iedereen mag profiteren van de ervaringen van andere bezoekers. Zo helpen we elkaar een handje! Op deze pagina vindt u daarom alle relevante praktijkverhalen die tot nu toe zijn ingezonden.
Vogelhuisjes
(Anoniem): “Mijn zoontje van 6 is naar een timmerfeestje geweest. Op de uitnodiging stond dat er een hamer moest worden meegenomen. De ouders van de jarige hadden al wat voorbereidingen getroffen. Ze hebben allemaal een vogelvoederhuisje gemaakt, met behulp van de ouders. Ze mochten spijkers slaan en een ketting rijgen van pinda´s. Als laatste prikten ze een grote appel op een spijker”
Brigitte: “Bij de 6e verjaardag van mijn zoontje Bas hebben we samen met 5 vriendjes uit zijn klas, vogelhuisjes in elkaar getimmerd. Het model was een meeskastje uit de dhz-zaak en daar hebben we goedkope tuinplanken gekocht. Mijn man had ze al op maat gezaagd, dus met wat hulp en sommige pleisters ging elk kind zeer trots naar huis met een zelfgemaakt vogelhuisje.”
Hutten bouwen
Caroline: “Op het kinderfeestje van onze zoon (hij wordt 7) hebben we acht kinderen uitgenodigd. We hebben afvalhout gekregen (latjes en planken). Hiermee wordt een hut getimmerd, waarvoor we een ontwerp hebben gemaakt. Eerst twee vierkanten waar de planken tegenaan worden geslagen en dan het dak. Vier tot vijf kinderen mogen tegelijk timmeren. Voor de overige kinderen (we laten ze wisselen) hebben we bij een doe-het-zelf zaak een kartonnen speelhuis gekocht met dikke viltstiften. Zij mogen dit huis mooi inkleuren. Als iedereen klaar is, kan er gespeeld worden.”
Familie Berendijk: “We hebben met twee volwassenen twaalf kinderen (jongens en meisjes) van groep 3 een hut laten bouwen. Ze moesten van huis een hamer meenemen en wij zorgden voor hout, spijkers en zeil (als dakbedekking). Ze waren er bijna de hele dag mee bezig en vonden het prachtig. Later hebben we in het zelfgemaakte hutje pannenkoeken gegeten, iets gedronken en chips en snoepjes gegeten. Verder hebben we koekjes versierd, spekjes happen, snoepjes happen, kegelen, spijker poepen en broekhangen. Het was een geslaagde dag, zonder huilen of ruzie maken. De kinderen wilden zelfs helemaal niet naar huis en onze zoon heeft het er nu nog over.”