Op deze pagina verzamelen we trouwverhalen uit de praktijk. Alles is welkom. Wat ging er fout of juist geweldig. Taarten die omvielen, ringen of bruiden die zoek waren of juist een prachtig verhaal over de mooiste dag van uw leven. Mail ons en wij plaatsen uw verhaal. Redactrice Marianne bijt de spits af met een waargebeurd verhaal uit Engeland.
Als het niet doorgaat
Marianne: “Soms komt het voor dat bruid of bruidegom in spe zich kort voor de grote dag bedenkt. Zelf maakte ik dit een paar jaar geleden in mijn nabije omgeving mee. De toekomstige echtgenoot van een Engelse vriendin bedacht zich kort voor het huwelijk dat het op handen zijnde huwelijk toch niet zo’n goed idee was.
Zonder in detail te treden over de exacte omstandigheden van dit menselijk drama, wil ik hier de reactie van mijn vriendin beschrijven. Ja, dit is echt een feestwebsite. En hoewel dit niet echt gezellig klinkt, moet u toch nog maar even doorlezen. (Voor degenen die enigszins gedeprimeerd willen afhaken: ze is inmiddels weer heel erg gelukkig met een andere man.)
Zoals in Engeland vrij gebruikelijk is, had het koppel een grote luxe tent gehuurd en zelf drank ingeslagen. Aangezien de ‘groom-to-be’ zich zo’n drie weken voor de bruiloft bedacht, was dit allemaal al geregeld. De tent kon nog worden afgezegd, maar de drank – inclusief heel veel champagne – was al ingeslagen in Calais. De vluchten van gasten die uit het buitenland zouden overkomen – waaronder ikzelf – waren al geboekt.
De bruiloft zou plaatsvinden op de verjaardag van mijn Engelse vriendin. Nadat de bruidegom het af had laten weten besloot zij toch een feest te geven voor een gedeelte van de gasten. Met als thema ‘I’m still here and proud of it’. Samen met een andere vriendin ging ik erheen, niet helemaal wetend wat wij moesten verwachten. Het feest zelf was geweldig. Mijn vriendin was sterk, tipsy en erg grappig en het werd een avond vol vriendschap, plezier en hier en daar een traantje. Het hielp natuurlijk dat er fantastische champagne en heerlijk eten in overvloed was. “I will survive” van Gloria Gaynor klonk vele malen door de mooie grote tuin en wij zongen onze stemmen schor op deze klassieker.
Deze anekdote illustreert hoe iemand met zo’n grote tegenslag kan omgaan. Het is niet iedereen gegeven en het past ook niet bij iedereen. Bij mijn vriendin wel, dat is zeker. Ik ben blij dat ik er bij was.”