Achtergronden – Vanharte

Monique ging voor u op zoek naar leuke feiten over het bevallen in andere landen. Lees en geniet... BaliErik Jan (vader in wording): "Op Bali mogen baby's pas na een half jaar de grond raken. Dit moment gaat gepaard met een grote ceremonie. Tot die tijd moet moeder (of vader) het kind altijd van de grond houden! Ook mogen zwangere vrouwen niet in tempels komen, omdat zij als onrein worden beschouwd. Dit is ook nog het geval na de bevalling." Bevallen doe je in 't ziekenhuis In vele landen, zoals Amerika, Zweden, België en Duitsland, vinden vrijwel alle geboorten in het ziekenhuis plaats. Hier moet je veel moeite doen om een verloskundige te vinden die een thuisbevalling wil doen. In de vroegere Sovjet Unie was het zelfs verboden een thuis te bevallen. In Amerika is de thuisbevalling nu voorzichtig aan in opkomst. Vrij? De meeste Amerikaanse vaders krijgen geen vrij als het kind geboren is. Manlief neemt vaak een pot blauwe of roze pepermuntjes mee naar het werk om toch een beetje feest te vieren. Vader erbij Al lang nadat de vaders in Nederland actief betrokken waren bij de bevalling, stond dit in Duitsland en Engeland nog ter discussie. Begin jaren zeventig was het in de meeste ziekenhuizen in Duitsland zelfs verboden voor vaders bij de bevalling aanwezig te zijn. Verschillen bij de Papoea'sOp Nieuw-Guinea waar de Papoea's leven, bestaan ondanks een gelijksoortige cultuur toch grote verschillen in gebruiken rond de bevalling. In een aantal gemeenschappen blijft de vrouw zo lang mogelijk doorwerken op het land, terwijl vrouwen op de Trobiand-eilanden drie maanden voor de geboorte thuis blijven. Hun huid wordt met kokosbast en water ingesmeerd om blanker te worden. Zij bevallen thuis, terwijl de Papoea-vrouwen uit de centrale berglanden in het gemeenschappelijke vrouwenhuis bevallen. De sterke vrouwen van GambiaIn Gambia, Afrika, werken de vrouwen ook zo lang mogelijk door. Behalve de vroedvrouw, die de baby als eerste aan de borst zal nemen, zijn andere ervaren vrouwen aanwezig. De vrouw geeft tijdens de bevalling geen kik. Bij het persen duwen de helpende vrouwen op de buik om extra kracht te zetten. Als de baby er is smeert men wat bloed uit de navelstreng om de mond, omdat dat geluk brengt. Het boze oog bij de SwahiliAan de Swahili-kust in Afrika maakt de schoonmoeder tijdens de bevalling eten en aalmoezen gereed. De zwangere vrouw moet deze aalmoezen aanraken, waarna deze aan bedelaars worden gegeven. De bedelaars mogen niet weten dat ze zijn aangeraakt door een vrouw die begint te bevallen! Hun dankbaarheid zal de bevalling makkelijker doen verlopen. Na de geboorte wordt de navelstreng afgesneden. Het restant wordt gedurende tien dagen als een halsketting om de nek van het kind bevestigd. De eerste 40 dagen mag niemand het kind zien, omdat het boze oog het kind ziek zou kunnen maken. De veertigste dag neemt de moeder een bad en verlaat ze voor het eerst het huis. Dan pas mag de baby door anderen worden gezien. Dansen met de Zoeloe-babyBij de Zoeloe-vrouwen in Zuid-Afrika draagt de moeder gedurende de hele bevalling een gordel om het lichaam om te voorkomen dat de baby de verkeerde kant opgaat. De vroedvrouw zal na de geboorte met de baby ronddansen en hem of haar inwikkelen. Dan pas zal de moeder het kind goed bekijken. (Helse) Filippijnen?Bij de Magyans op de Filippijnen gaat een vrouw wanneer de bevalling begint alleen het bos in. Zij mag niet geholpen worden. Iedereen die haar helpt, wordt zelfs gestraft. Na de bevalling wast de vrouw de baby in een koude beek en vervolgens biedt ze het kind aan de echtgenoot aan. Hottentotten-spuug...De Hottentotten-kraamvrouwen worden tijdens moeilijke bevallingen door buurmannen en buurvrouwen bevochtigd met speeksel. Op deze manier geven zij te kennen dat de zware bevalling niet door afgunst wordt veroorzaakt. Native Americans lokken met speelgoedBij de oorspronkelijke inwoners van de Verenigde Staten, de Indianen, bestaan ook verschillende tradities. Bij de Cherokee moeten zowel vader als moeder nauwe plaatsen gedurende de zwangerschap mijden. Tijdens de bevalling roepen de vader en de medicijnman of de vroedvrouw afwisselend jongens- en meisjesnamen naar de baby. Als het kind dan nog niet komt, wordt het met speelgoed gelokt. De Hopi-indianen denken dat een bevalling beter verloopt als de hoogzwangere vrouw een wezel eet, omdat deze diertjes snel door kleine gaatjes kunnen glippen. De deuropening in Siërra LeoneIn Siërra Leone bestaan de Mende. Bij hen mag een zwangere vrouw nooit in een deuropening blijven staan, omdat ze op deze manier voor haar baby de weg naar buiten zou blokkeren. Dat zou een moeilijke bevalling tot gevolg hebben. Kasten openIn Europa was het vroeger normaal om deuren en kasten open te zetten om zo de weg vrij te maken. In Indonesië doet men dit nog steeds en wordt zelfs de deksel van de latrine open gelegd. De eerste honderd dagen van een JapannerIn Japan is het de gewoonte dat een vrouw bevalt in het ziekenhuis in de woonplaats van haar ouders en mag de man niet bij de bevalling aanwezig zijn. De eerste zeven dagen blijft de baby in een warmtekamer waar alleen de moeders toegelaten worden om te voeden. Daarna gaan moeder en kind naar huis en moet moeder 1 maand in bed blijven. Ook dan zal de vader het kind niet veel zien. Honderd dagen na de geboorte krijgt de baby voor het eerst iets anders dan moedermelk. Dat is een groot feest waarbij de hele familie bij elkaar komt om rode vis te eten. Namen met karakter in KeniaIn Griekenland krijgen baby's pas na het doopfeest een naam en bij de Masai in Kenia krijgt het kind pas na 1 jaar een naam. Men gelooft dat het kind pas een naam verdient als het karakter zich heeft gevormd, rond de eerste verjaardag. LuierpraatOp sommige plekken in de Filippijnen gebruikt men oude overhemden van vader als luier. Hierdoor zal het kind meer van vader houden dan van iemand anders. In India en China is het gebruik van luiers geen gewoonte. Men knipt gewoon een gat in de broek zodat makkelijk geplast en gepoept kan worden. Als het kind zindelijk is krijgt het een hele broek. Bronnen "Ouders en kinderen: vruchtbaarheid, zwangerschap en geboorte in verschillende culturen". C. Naaktgeboren. Deventer, Ankh-Hermes BV, 1988"Over de grens". Kinderen 1996, p68-71.